Един човек имал две вишни. Едната била лоша, а другата – добра. Когато и да излезел от дома си, те го викали и го молели за нещо. Лошата вишна постоянно искала различни неща: ту „окопай ме“, ту „белосай ме“, ту „полей ме“, ту „отведи излишната ми влага“, ту „слънцето ми е много силно“, ту „дай ми повече светлина“… А добрата вишна повтаряла само една молба: „Господарю, помогни ми да принеса добър плод!“.